திரிபுரா வரைபடம்

திரிபுராவைப் பற்றி
ஏழு சகோதரி மாநிலங்களில் ஒன்றாகும்.உண்மையில் இது இந்தியாவின் 3 ஆவது சிறிய மாநிலமாகும் அது 10,486 சதுர கி.மீ பரப்பளவுள்ளது. இந்த மாநிலம் வடக்கு, மேற்கு மற்றும் தெற்கே பங்களாதேசத்தால் சூழப்பட்டுள்ளது. அதன் கிழக்கு பகுதியில் அசாம், மிசோரத்தால் சூழப்பட்டுள்ளது மற்றும் இதன் தலைநகரம் அகர்தலாவாகு,. 2011 கணக்கெடுப்பின் படி, இதன் மக்கள் தொகை 36,73,032. இது நாட்டின் மொத்த ஜனத் தொகையில் 0.3% கொண்டுள்ளது. உள்நாட்டு சமூகங்கள் மக்கள் தொகையில் இந்தியா வடிவத்தில் ST (பழங்குடியினர்) என்று அறியப்பட்டவர்கள் 30% திரிபுராவில் உள்ளனர்.. மாநிலத்தில் 19 பழங்குடியினர் உண்டு, அது ஒரு சூழல் நட்பு மற்றும் மாசு-இலவசமாக உள்ளது..

இந்த மாநிலத்தில் பேசப்படும் முக்கியமான மொழிகள் கொக்போரோக் மற்றும் பெங்காலியாகும். இந்த மாநிலம், பல நூற்றாண்டுகளாக திரிபுரா வம்சத்தினரால் ஆட்சி செய்யப்பட்டது பிரிட்டிஷ் ஆட்சி நேரத்தில் இது சுதேச ராஜ்ஜியமாக கருதப்பட்டது,1949 ஆம் வருடத்தில், இது சுதந்திர இந்தியாவின் ஒரு பகுதியானது. பெங்காலி மக்கள் மற்றும் பழங்குடியின மக்கள் இடையே இனக்கலவரம் மற்றும் மோதல் இந்த நாட்டில் மாநில ஒருங்கிணைப்பிலிருந்து, சிதறிய வன்முறை மற்றும் பதற்றத்திற்கு வழிவகுத்தது. மறுபுறம், ஒரு சுயாதீனமான பழங்குடி நிர்வாக அமைப்பு நிறுவனம் மற்றும் பல்வேறு உத்திகள் இந்த நிலைமையை அமைதிக்கு கொண்டு வந்தன. தேசிய நெடுஞ்சாலை 44 மட்டும் இந்த மாநிலத்தை மற்ற மாநிலங்களுடன் இணைக்கும் நெடுஞ்சாலையாகும்.

திரிபுராவின் வரலாறு
சமஸ்கிருதத்தில், திரிபுரா என்பதறகு “மூன்று நகரங்கள்” என்று பொருள். படிம மரத்தால் செய்யப்பட்ட பழையகற்கால கருவிகள் கோவை மற்றும் ஹவுரா பள்ளத்தாக்குகளில் காணப்படுகின்றன. மாநிலம், மகாபாரதம், இந்திய காப்பியங்கள், புராணங்கள், மற்றும் அசோகரின் அரசாணைகள் போன்ற அனைத்திலும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. கிராத் தேசம் என்பது திரிபுராவின் பழைய பெயர். ஆனால் கிராத் தேஷ் நவீன திரிபுராவுடன் சமவெல்லையுடையதா என்பது தெளிவாக இல்லை. இந்த மாநிலம் முழு பகுதியும் பல நூற்றாண்டுகளாக திவிப்ரா அரசால் ஆட்சி செய்யப்பட்டது.கால்ம் செல்லும் போது, அரசின் எல்லைகளும் மாறி விட்டன. மாநிலம், உலகம் முழுவதும் இருந்து சுற்றுலா பயணிகள் மற்றும் விடுமுறையாளர்களை ஈர்க்கும் பல்வேறு மன்னர்களின் அரண்மனைகள் மற்றும் கோயில்களுக்கு வீடாக உள்ளது. தலைநகரம், அகர்தலா, ஒரு பிரபலமான பார்க்கும் இடமாக இருக்கிறது.

திரிபுரா இந்தியாவில் பிரிட்டிஷ் ஆட்சி நேரத்தில் சுதேச மாநில ஆனது.i இந்த மாநிலத்தின் தெற்கு பகுதியில் அமைந்திருந்த உதய்பூர் திவிப்ரா ராஜ்யத்தின் தலைநகராக இருந்தது. பிர் சந்திரா மாணிக்ய மாதிரியாக மற்றும் பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில் முறை நிர்வாகத்தை மாதிரியாகக் கொண்டு நிர்வகித்தார். அவர் அகர்தலா முனிசிபல் கார்ப்பரேஷன் என்ற சீர்திருத்தத்டை உருவாக்கியதும் இதில் அடங்கும் 1947 ஆம் ஆண்டில் இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்த பின்,திப்பெரா மாவட்டம் கிழக்கு பாக்கிஸ்தானின் ஒரு பகுதியானது. திரிபுரா இணைத்தல் ஒப்பந்தம் 1949 ஆம் ஆண்டு மகாராணி ரிஜென்டால் கையெழுத்திடப்பட்டது. 1956 ஆம் ஆண்டு, இந்த மாநிலம் யூனியன் பிரதேசமானது. ஒரு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அமைச்சகம் 1963 ஆம் ஆண்டு அமைக்கப்பட்டது.

தட்பவெப்பம் மற்றும் புவியியல்
சிக்கிம் மற்றும் கோவாவிற்குப் பிறகு, திரிபுரா மாநிலம் இந்தியாவின் மிகச் சிறிய மாநிலங்களில் ஒன்றாகும். இந்த இடத்தை அடைய நீங்கள் தேசிய நெடுஞ்சாலையை பயன் படுத்தலாம். இந்த தேசிய நெடுஞ்சாலை முறையே மிசோரத்தின் மாமிட் மற்றும் கரீம்கஞ்ச் மாவட்ட்ம், மற்றும் அசாம் வழியாகச் செல்கிறது. மாநிலத்தின் புவியியல் சமவெளி, பள்ளத்தாக்குகள் மற்றும் மலைத் தொடர் என்று வகைப்படுத்தப்படும். திரிபுரா வடக்கில் இருந்து தெற்கே இயங்கும் 5 சாய்வற்ற மலைத் தொடர்கள் உள்ளது அவை கிழக்கு பகுதியில் ஷாகான், லோங்க்தராய், ஜாபுஇ மலைகள் மற்றும் அதன்முரா மற்றும் மேற்கே பொரோமுரா வழியாக்வும் செல்கின்றன. இடைப்பட்ட நிலவும் பெருங்குழிகள் :அகர்தலா-உதய்பூர், கமல்பூர்-அம்பாசா, கோவை-தெலியமுரா, தரமநகர்-கஞ்ச்ன்பூர் மற்றும் கைலாசாகர்- மெனி பள்ளத்தாக்குகள். மாநிலத்தில் அதிக உயரத்திலுள்ள் புள்ளி, ஜாம்புவி வரம்பில் அமைந்துள்ளது பெல்டின் ஷிப் ஆகிறது. பெல்டிங் ஷிப்பின் உயரம் 3081 அடிகள் அல்லது 939 மீட்டர்கள்.

இந்த மாநிலம் முழுவதும் பரந்து தனிமைப்படுத்தப்பட்டக் குன்றுகள் டில்லாஸ் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. மறுபுறம், மேற்கு பகுதியில் அமைந்துள்ள குறுகிய வண்டல் பள்ளத்தாக்குகள் லுங்காஸ் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. குன்றுகளில் இருந்து தொடங்குகி பங்காளதேசத்தில் பாய்கின்ற பல்வேறு ஆறுகள் உள்ளன. தலாய், கோவ்ய், ஜூரி, லொங்காய் மற்றும் மானு வடக்கு பகுதி நோக்கியும், ஃபெனி மற்றும் முஹுரி தென்மேற்கு பகுதியிலும் கும்தி மேற்கு பகுதியிலும் பாய்கின்றன. குளிர்காலம் டிசம்பர் முதல் பிப்ரவரி வரையும், மழைகாலம் மேயிலிருந்து செப்டம்பர் வரை, கோடைகாலம் அல்லது மழைக்கு முன்பான பருவம் மார்ச் முதல் ஏப்ரல் வரையும், மழைக்கு பின் பருவம் அக்டோபரி முதல் நவம்பட் வரையும் இருந்து வருகிறது. மழைகாலத்தில், அதிக மழை காரணமக அடிக்கடி வெள்ளத்தை மாநிலம் பார்க்கிறது.

திரிபுரா, மக்கள்தொகை மாற்றங்கள்
வடகிழக்கு பகுதியில் மக்கள் தொகையை பொறுத்த வரை, திரிபுரா அசாமிற்குப் பிறகு, திரிபுரா இரண்டாம் இடத்தைப் பிடித்துள்ளது.2011 இல் நடத்தப் பட்ட கணக்கெடுப்பின் படி, இந்த மாநிலம் மொத்த மக்கள் தொகை 36.73,9174. இந்தியாவின் மொத்த மக்கள் தொகையில் 0.3% இந்த மாநிலம் கொண்டுள்ளது. 940: 1000 தேசிய பாலின விகிதமான 1000-940 ஒப்பிடுகையில் அதிகமாக இருக்கும் என்று 961: இந்த அரசு ஆண் பெண் விகிதாச்சாரம் 1000 -960 என்று அதிககாக உள்ளது. மக்கள் தொகை அடர்த்தி ஒரு சதுர கி.,மீட்டருக்கு 350 பேர் ஆகும். 2011 ஆம் ஆண்டில், கல்வியறிவு விகிதம் 87.75% இது தேசிய கல்வியறிவான 74.041% ஒப்பிடுகையில் அதிகமாகும். வங்காளிகள் மாநில மக்கள் தொகையில் பெரும் பகுதியை பிரதிநிதித்துவம் செய்தனர். மாநிலத்தில் பல்வேறு கலாச்சாரங்களையும் மொழிகளையும் கொண்டு பத்தொன்பது இன குழுக்கள், அத்துடன் துணை குழுக்கள் உள்ளன மாநிலத்தில் மிகப் பெரிய குழு கொக்பொரோக் மொழி பேஸ்ய்ம் திரிபுரிகள் ஆவர். இங்குள்ள இதர குழுக்கள் அதன் ஜனத் தொகையுடன்: ரியங்க், சக்மா, ஜமாடியா, மோக், ஹலம், குகி, முண்டா மற்றும் கேரோ. இந்த மாநிலத்தில் பெங்காலி மக்கள் தொகையில் அதிக சதவீதம் இருப்ப்தன் காரணமாக பெங்காலி அதிகம் பேசப்படுகிற மொழி ஆகிறது. பழங்குடி மக்களிடையே பேசப்படும் பிரதான மொழி கொக்போரோக் ஆகும்.

அரசு மற்றும் அரசியல்
திரிபுரா மாநிலம் ஜனநாய பாராளுமன்ற அமைப்பினால ஆட்சி செய்யப் படுகின்றது. இங்கு வாழும் மக்கள் அனைவருக்கு வாக்குரிமை வழங்கப் பட்டுள்ளது. திரிபுரா அரசாங்கம் மூன்று கிளைகள் கொண்டது : தீதித் துறை, சட்டமன்ற மற்றும் நிர்வாகம். திரிபுரா சட்டமன்றம் பல்வேறு உறுப்பினர்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்படும் அலுவலக வேலைக்காரர்கள் மற்றும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட உறுப்பினர்கள் கொண்டுள்ளது. சபாநாயகர் சட்டசபை சந்திப்புகள் மற்றும் மாநாடுகளை கட்டுப்படுத்துகிறார். சபாநாயகர் இல்லாத நிலையில், ஒரு துணை சபாநாயகர் கூட்டங்களை நடத்துகிறார்.. சட்டமனற உறுப்பினர்கள் 5 வருட் காலத்திற்குத் தேர்ந்தெடுக்கப் படுகின்றனர். நீதிமன்றம் அல்லது நீதவான் திரிபுரா உயர் நீதிமன்றத்தால் தேர்வு செய்யப் படுகிறார். கூடுதலாக, இந்திய ஜனாதிபதி மாநிலத்தின் ஆளுநரை நியமிக்கிறார். ஆளுநர் முதலமைச்சரை நியமிக்கிறார். கவர்னர் முதலமைச்சரின் ஆலோசனை பரிந்துரைகளைப் பெற்று பிறகு அமைச்சர்கள் குழுவை நியமிக்கிறார்..

திரிபுரா, முறையே மக்கள் அவைக்கு ஒன்று மற்றும் லோக் சபைக்கு இரன்டு பிரதிநிதிகளை அனுப்புகிறது. மாநிலத்தில் பல்வேறு கிராமங்களுக்கு உள்ளாட்சி, பஞ்சாயத்துகளைத் தேர்ந்தெடுக்கிறது. இந்த மாநிலத்திலுள்ள இரண்டு அரசியல் கட்சிகள் INC(இந்திய தேசிய காங்கிரஸ்( மற்றும் இடது சாரி.

கல்வி
இந்த மாநிலத்திலுள்ள பள்ளிகள் தனியார் அமைப்புக்கள் மற்றும் மாநில அரசு மூலம் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன இவற்றில், மத நிறுவனங்களும் அடங்கும் பெரும்பாலான பள்ளிகளில் பயிற்றுவிப்பு மொழி பெங்காலி அல்லது ஆங்கிலம் ஆகிறது. மறுபுறம், கோக்பொரொக் போன்ற பல்வேறு பிராந்திய மொழிகளும் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இந்த மாநிலத்தில் பள்ளிகள் முக்கியமாக சிபிஎஸ்இ Níos, TBSE மற்றும் ஐ.சி.ஏஎஸ்.இ. உடன் இணைக்கப் பட்டுள்ளன. ஒரு மாணவர், இரண்டாம் நிலை கல்வி முடித்தார் என்றால், அவன் / அவள் சாதாரணமாக மேல்நிலை பள்ளி அல்லது இரண்டு ஆண்டுகள் இளைய கல்லூரியில் தன்னை பதிவு செய்து கொள்கிறார். இந்த பள்ளிகள் மற்றும் கல்லூரிகள் மத்திய வாரியம் அல்லது திரிபுராவின் இரண்டாம் நிலை கல்வி வாரியத்துடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளன. நிறைய மாணவர்கள் முக்கியமாக அறிவியல், வணிகவியல் மற்றும் தாராளவாத கலை அடங்கிய 3 நீரோடைகளில் எதையாவது தேர்ந்தெடுக்கின்றனர்..

மாணவர்கள் HS (மேல்நிலை) தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்றவுடன் அவன் / அவள் பின்னர் அறிவியல், வணிகம் அல்லது கலை பட்டம் திட்டங்களில் சேர்கின்றனர். ஒரு மாணவன், மருத்துவம், சட்டம் அல்லது பொறியியல் போன்ற தொழில்முறை பட்டப் படிப்புகளிலும் சேர கூடும் பள்ளிகள் நவீன கல்வி வழங்க புதிய நுட்பங்கள் மற்றும் கருவிகளைப் பயன்படுத்துகின்றன.. மாநிலத்தில் தனியார் பல்கலைக்கழகமும் ஒரு மத்திய பல்கலைக்கழகமும் இருக்கின்றன. கூடுதலாக, பொது கல்லூரிகள் மற்றும் பொறியியல், மருத்துவம், சட்டம், கலை மற்றும் இசை கல்லூரிகள் உள்ளன. ஒரு சில பாலிடெக்னிக் கல்லூரிகளும் உள்ளன.

பொருளாதாரம்
மாநிலத்தின் முதன்மை துறை, சுரங்கத் தொழில், வனவியல் மற்றும் வேளாண்மையாகும்.இரண்டாம் கட்டமான, உற்பத்தி மற்றும் தொழில்துறை துறை என்று துறை, இந்த மாநில மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் உயர் சதவீதம் பங்களிக்கிறது. மாநிலத்தில் அதிகபட்ச தொழிலாளர்கள் விவசாயத்திற்குப் பின்னர் சில்லறை துறையில் ஈடுபட்டுள்ளனர். அதைத் தொடர்ந்து உற்பத்தி துறை, பொது நிர்வாகம், மற்றும் இருக்கிறது.இந்த மாநிலத்தில், நிறைய மக்கள் தொடர்பான செயல்பாடுகள் மற்றும் விவசாயத்தை சார்ந்து இருக்கிறனர்.. இந்த மாநிலத்தின் முக்கிய பயிர் நெல் ஆகும். இந்த மாநிலத்தில் வளர்க்கப்படுகின்ற மற்ற பயிர்கள் சணல், பருப்பு வகைகள், மெஸ்டா, கரும்பு, உருளைக்கிழங்கு ஆகியவை. முக்கிய தோட்டக்கலை பொருட்கள் அன்னாசி, பலாப்பழம்.

திரிபுராவின் சமூகம் மற்றும் கலாச்சாரம்
இந்த மாநிலத்தின் பல்வேறு குழுக்கள், பல மற்றும் கலப்பு கலாச்சாரத்திற்கு வழி வகுக்கிறது. மாநிலத்தின் பல்வேறு இன குழுக்கள் பெங்காலி, திரிபுரி, மணிப்புரி, ரெயாங்க், ஜமாடியா, கொலோய், நோயாடியா, சக்மா, முராசிங், கேரோ, ஹலம், மிழொ, குகி, முண்டா, மோக், சந்தால், உசோய் மற்றும் ஓரோன். பெங்காலி மக்கள் இந்த மாநிலத்தின் மிகப்பெரிய சமுதாயம் ஆவர். இந்தக் காரணத்தால், பெங்காலி கலாச்சாரம், முக்கியமான உள்ளூர் கலாசாரமாகக் கருதப்படுகிறது. இந்த நகரத்தில் வாழும் பழங்குடி மக்கள் குடும்பங்கள் பெங்காலி மொழி மற்றும் கலாச்சாரத்தை த்ழுவியுள்ளன.திரிபுரி அரசர்கள் மிக பெரிய ரட்சகர்களாக, மற்றும் பெங்காலி கலாச்சாரம் குறிப்பாக இலக்கிய ஆதரவாளர்களாக கருதப்படுகின்றனர். பெங்காலி மொழி நீதிமன்ற மொழியாகவும் இருந்தது பெங்காலி சமையல், இசை மற்றும் இலக்கியம் ஆகியவை முக்கியமாக நகர்ப்புற பகுதிகளில் பரவலானவை. திரிபுரா கரும்பு கைவினைப் மற்றும் மூங்கிலுக்கு பிரபலமானது. கரும்பு, மரம் மற்றும் மூங்கில், பாத்திரங்கள், தளபாடங்கள், விசிறிகள், பாய்கள், பிரதிமைகளை, கூடைகள், பரவலான பொருட்கள் முக்கியமாக உள்துறை அலங்காரம் மற்றும் சிலைகளுக்கு செய்ய பயன்படுத்தப்படும். நடனம் மற்றும் இசை இந்த மாநில கலாச்சாரத்தின் ஒரு ஒருங்கிணைந்த பகுதி ஆகும் மிகவும் பிரபலமாக உள்ள பல்வேறு உள்ளூர் வாசித்தல் கருவிகள் சுமுய்i (ஒரு வகையான புல்லாங்குழல்), சொங்க்ப்ரங்க் மற்றும் சாரிண்டா (கம்பி வாத்திய கருவிகள். உள்நாட்டு சமூகங்கள் சமயம் சார்ந்த தங்கள் சொந்த சேகரிப்புகளான நடனங்கள் மற்றும் பாடல்களை, திருமணங்கள், மற்றும் பிற நிகழ்வுகள் நேரத்தில் செய்யப்படுகிறது. 'கோரியா நடனம்', கோரியா பூஜை நேரத்தில், ஜமாதிய மற்றும் திரிபுரா மக்களால் செய்யப்படுகிறது. திரிபுராவின் சில நடன வடிவங்களாக ஜும் நடனம், மமிடா நடனம், lலேபாங்க் நடனம், மொசாக்,சுல்மனி போன்றவை.

மொழிகள்
பரவலாக இந்த வடகிழக்கு மாநிலத்தில் பேசப்படும் முக்கிய மொழிகள் கோக்போரோக் மற்றும் பெங்காலி. கூடுதலாக, பல சிறுபான்மை மொழிகள் கூட இந்த மாநிலத்தில் பேசப்படுகின்றன. ஆங்கிலம் உத்தியோகபூர்வ நோக்கத்திற்காக பயன்படுத்தப்படுகிறது. மாநிலத்தில் பெங்காலி மக்கள் ஒரு பெரிய அளவில் உள்ளதால் பரவலாக பேசப்படும் மொழி பெங்காலி ஆகிறது மறுபுறம் கோக்போரோக் மொழி பழங்குடி மக்கள் மத்தியில் மிகவும் முக்கியமானதாகும்.பழங்குடி மக்களால பேசப்படும் பிரதான பெங்காலி மொழிகள் சப்ரம் மற்றும் சக்ரா.நிறைய தனி நபர்கள் ரங்கால் மற்றும் ஹலம் மொழியைப் பேசுகின்றனர். இது ஹலம் மொழியிலிருந்து தோன்றிய ஒரு மொழியாகும்.

சுற்றுலா
இந்த மாநிலத்தை பார்க்க விரும்பினால், நீங்கள் இங்கே அமைந்துள்ள பல்வேறு வசியப்படுத்தும் இடங்களை ஆராய முடியும். மாநிலத்தில் பல இயற்கை அழகுகள் உள்ளது.இந்த மாநிலத்திற்கு பார்க்க வரும் பயணிகளுக்கு, மாநிலம் ஒரு மகிழ்ச்சிகரமான மற்றும் அழகான அனுபவத்தை வழங்கும். குஞ்சாபான் மற்றும் நீர்மஹால் அரண்மனை போன்ற பல கட்டிடக்கலை அதிசயங்கள் இந்த மாநிலத்தில் உள்ளன. இது இந்தியாவின் வடகிழக்குப் பகுதியில் சிறந்த சுற்றுலா ஸ்தலமாக கருதப்படுகிறது. நீங்கள் கமலாசாகர் காளி மற்றும் புவனேஸ்வரி கோவில் போன்ற புனித இடங்களைப், பார்க்க முடியும். பல பக்தர்கள் மற்றும் சுற்றுலா பயணிகள் இந்த பகுதியில் புகழ்பெற்ற கோவில்களைப் பார்க்கும் பொருட்டு திரிபுராவிற்கு வருகின்றனர். பல வனவிலங்கு ஈர்ப்புகள் திரிபுராவில் உள்ளன. வனவிலங்கு காதலர்கள் நிச்சயமாக பல்வேறு வன இடங்களுக்கு வருகை செய்ய இந்த மாநிலத்திற்கு வர வேண்டும் என்று விரும்புவர். கும்டி வனவிலங்கு சரணாலயம் யானைகள் மற்றும் காட்டெருமை, குரைக்கும் மான்களுக்கு, வீடாக உள்ளது. சிபாஹிஜலா சரணாலயம் இடம் பெயரும் பறவைகளுக்கு தங்குமிடம் வழங்குகிறது திரிஷ்னாமற்றும் ரோவா வனவிலங்கு சரணாலயமும் பிரபலமான மற்ற வன இனங்களுக்குப் புகழ்பெற்றது. திரிபுரா ஈர்ப்பு புள்ளிகள் போன்ற நீர்மஹால் அரண்மனை போன்ற திகைக்க வைக்கும் அரச இடங்கள், பல உள்ளன. முஸ்லீம் மற்றும் இந்து மதம் பாணியை சேர்த்துக்கொள்வதன் மூலம் கட்டப்பட்ட ஒரு பிரபலமான அரண்மனையாக உள்ளது. உஜ்ஜயந்தா அரண்மனை, அகர்தலாவில் மற்றொரு நன்கு அறியப்பட்ட சுற்றுலாத்தளம் ஆகும். குஞ்சாபான் அரண்மனை கூட சுற்றி பார்க்க ஒரு பிரபலமான இடமாக உள்ளது.

போக்குவரத்து
தேசிய நெடுஞ்சாலை 44 ஒன்று மட்டும் தான் இந்த மாநிலத்தை மற்ற நகரங்களுடன் இணைக்கும் பிரதான சாலையாகும். அது திரிபுராவின் தெற்கு பகுதியிலுள்ள சப்ரூமில் ஆரம்பிக்கிறது, பிறகு திரிபுராவின் தலைநகரான அகர்தலாவின் வடக்குப் பக்கதில் செல்கிறது. பிறகு கிழக்கு , வடகிழக்கே திரும்பி அசாமில் நுழைகிறது. இந்த நெடுஞ்சாலை “அசாம் சாலை” என்று அழைக்கப் படுகிறது, மாநிலத்தின் உயிர்நாடி என்று கருதப்படுகிறது. இந்த நெடுஞ்சாலையின் தரம் மிகவும் மோசமாக உள்ளது. தெற்கு திரிபுராவிலுள்ள மான் மாவட்டம் தேசிய நெடுஞ்ச்சால் 44A வால், மிசோரத்தின் தலைநகரான அய்சாலுடன் இணைக்கப்ப்டும் மற்றொரு நகரமாகும்.

அகர்தலா, ஆகாய வழியாக நன்கு இணைக்கப் பட்டுள்ளது. விமான நிலையம் தலைநகரமான் அகர்தலாவில் அமைந்துள்ளது. இது மற்ற இந்திய நகரங்களுடன் நன்கு இணைக்கப் பட்டுள்ளது. கூடுதலாக, மும்பை,, அகமதாபாத், சென்னை, பெங்களூர், கெளஹாத்தி, அய்சால், சில்சார், டில்லி, இம்பால் மற்றும் கொல்கத்தாவை இணைக்கும் விமானங்களும் உள்ளன.வடகிழக்கில், கெளஹாத்திக்குப் பிறகு மிகவும் பரபரப்பாக இயங்கும் இரண்டாவது விமான நிலையம் அகர்தலாவாகும். திரிபுரா 856 கி.மீ தூரம் பங்களாதேசத்துடன் சர்வதேச எல்லைக் பெற்றுள்ளது. அகர்தலா, மற்றும் பங்களாதேசத்தின் தலைநகரான டாக்காவிற்கு இடையில் பேருந்து சேவை இருக்கிறது.

Last Updated on : May 23, 2015